Układ mięśniowo-szkieletowy jest najważniejszą strukturą utrzymującą przy życiu ludzkie życie. Być może wielu z was nie słyszało o zespole Piriformis. Jest to jednak rodzaj choroby, która negatywnie wpływa na jakość życia i może być zdezorientowana przez pacjenta, ponieważ wykazuje te same objawy, co niektóre choroby, takie jak przepuklina dysku. Spróbujmy oświecić Cię na temat objawów i leczenia tej choroby wywołanej przez mięsień priformis w kulszowym układzie nerwowym.
Zespół Priformis, którego objawy pojawiają się przede wszystkim w postaci bólu bioder i nóg, nie występuje zbyt często, ale może przeszkadzać w odczuwaniu wrażeń. Na przykład zespół priformis, który może występować jako ból podczas fizycznych interwencji wykonywanych dotykiem, jest definiowany jako zaburzenie percepcji impulsów czuciowych. Ten dyskomfort, który powoduje, że kończyna dolna odczuwa ból podczas wykonywania czynności fizycznych, takich jak podnoszenie przedmiotu lub schylanie się, objawia się natychmiastową ulgą po ustąpieniu stresu w organizmie.
Oczywiście ten syndrom, który może wystąpić bez żadnych objawów, wykazuje znacznie bardziej agresywne objawy po długim siedzeniu na twardym podłożu. W zespole mięśnia gruszkowatego, gdzie zwykle występuje ból w okolicy bioder, z opowieści pacjentów o dyskomforcie wynika, że ból występuje znacznie częściej podczas odpoczynku, zwłaszcza podczas siedzenia zwanego krzyżowaniem nóg lub w pozycji rozciągającej, którą nazywamy rozciąganiem kulszowym.
Wśród przyczyn wystąpienia; Używanie portfela w tylnej kieszeni, długotrwała praca przy biurku, zaburzenia postawy, osłabienie mięśni, anatomiczne zmiany nerwu kulszowego, urazy itp. sytuacje są uwzględnione. Perspektywa holistyczna (holistyczna) w fizjoterapii odnosi się do mięśnia Priformis jako mięśnia emocjonalnego ciała. Powinno to przypominać, że anomalie emocjonalne mogą być również przyczyną zespołu Priformisa (PS).
Istnieją dwie wersje choroby Piriformis
W tym miejscu warto zauważyć, że istnieją dwie wersje Syndromu Piriformis. Pierwszą z nich jest odmiana opisana jako „Primary Piriformis”. Można mówić o zmienności anatomicznej w pierwotnym zespole gruszkowatym. Krótko wyjaśnić; Można to z grubsza wyjaśnić, jako że mięsień priformis, który różni się w zależności od osoby, jest niezgodny z nerwem znajdującym się tuż poniżej.
Wtórny zespół gruszkowaty to typ, który pojawia się w wyniku deformacji układu krążenia lub różnych urazów. W tym typie obserwuje się, że przebiegowi choroby towarzyszy więcej skurczów mięśni.
Leczenie zespołu mięśnia gruszkowatego
Statystyki pokazują, że pacjenci z zespołem priformis odnoszą duże korzyści z zachowawczych metod leczenia, jeśli nie osiągnięto ostrego stadium bolesnego, to znaczy w pierwszym etapie. Dlatego konserwatywne metody leczenia, czyli profilaktyka, stanowią pierwszy krok w leczeniu gruszkowatych. Przypomnijmy jednak, że ta metoda jest stosowana w pierwszym okresie.
Zespół mięśnia gruszkowatego, który częściej występuje w zawodach wymagających długiego stania lub u osób o dużej aktywności sportowej, rozpoznaje się na podstawie badań klinicznych i niektórych badań. W wyniku badań akademickich, zastosowania fizjoterapii, takie jak ćwiczenia fizyczne, ortopedyczna terapia manualna, terapia osteopatyczna, psychoneuroimmunologia i terapia punktów spustowych, realizowane są zgodnie z zaleceniami fizjoterapeuty w ramach terapii holistycznej i multidyscyplinarnego podejścia w chorobie, w której leki przeciwzapalne stosowane są głównie zgodnie z zaleceniami lekarza w leczeniu.
Stała się jedną z metod stosowanych na świecie. Ponieważ inne stosowane metody terapeutyczne, zwłaszcza ćwiczenia fizyczne, mają niezwykle pozytywny wpływ na zespół gruszkowaty, a także na wszystkie zaburzenia mięśniowo-szkieletowe.
Zdrowe i szczęśliwe dni.
Fizjoterapeuta Ahmet Burak SEZGİN
AhmetBurakSezgin.com