Depersonalizacja; To patologiczne zjawisko, które można przetłumaczyć jako opuszczenie własnej duszy i ciała i obserwowanie z zewnątrz jako trzecia osoba, można zaobserwować u około 50% dorosłości.
Co to jest depersonalizacja?
Depersonalizacja to samo-alienacja, niezależność od siebie. Ta sytuacja, która zwykle występuje u osób samotnie, może być również widoczna w przypadku niektórych zaburzeń osobowości.
Osoba pozostaje obojętna na to, co się wokół niej dzieje i na wszystkie sytuacje, które jej dotyczą. Jednostka jest tak odizolowana od życia, że nie można odczuć żadnej emocji i widzi siebie w duszącym śnie. Na przykład, kiedy kładzie dłoń na gorącym przedmiocie, nie czuje, że ręka go pali, nie odczuwa bólu.
Co to jest „derealizacja” związana z depersonalizacją?
Słowem, jest to niewrażliwość jednostki na otoczenie. Derealizacja, która jest trzecim najczęstszym przypadkiem psychologicznym po zaburzeniach lękowych i depresji, daje poczucie obserwowania tego, co dzieje się w otoczeniu za ciężką zasłoną dymną.
W przypadku derealizacji nawet ulubieniec osoby nie ma sensu.
Derealizacja, która jest generalnie jednym z kryteriów ataku paniki, jest postrzegana jako kolejny wyraz depersonalizacji.
Jak diagnozuje się depersonalizację i derealizację?
Należy zasięgnąć opinii eksperta w przypadkach, gdy osoba znajduje się w sytuacjach, w których nie czuje przynależności w sposób ciągły lub powtarzalny, a otoczenie wydaje się nierealne.
Co należy zrobić w przypadku depersonalizacji i derealizacji?
Powinieneś pamiętać, że ten stan jest mechanizmem obronnym i powinieneś wiedzieć, że jest on zwykle przejściowy.
Nie powinieneś postrzegać siebie jako wadliwego lub wadliwego i porzucić nawyków, które cię denerwują i stresują.
Ponadto te negatywne sytuacje, których doświadcza dana osoba, nie psują sytuacji oceny rzeczywistości.
Powinieneś zorganizować swój sen i posiłki i uważać.
Możesz spędzić dzień planowo i regularnie, wykonując codzienne ćwiczenia fizyczne.
Unikaj nadmiernego spożycia kofeiny. Bądź z tymi, którzy dają ci siłę i radość.
Zaufaj sobie, określ, kim jesteś i co chcesz robić. Spróbuj przełamać negatywną spiralę, w której się znajdujesz, wykonując ćwiczenia skupienia.
Jeśli poczułeś lub doświadczyłeś co najmniej jednego z wyżej wymienionych objawów, skonsultuj się z wykwalifikowanym psychologiem. Twój lekarz postawi odpowiednią diagnozę.
Różowy granat specjalny