Wielu rodziców narzeka na brak apetytu u swojego dziecka. Co zrobić, jeśli masz dziecko, które nie je, decyduje się na jedzenie, długo trzyma gryz w ustach, nie może dokończyć posiłku na swoim talerzu? Odpowiedź czeka na Ciebie w tym artykule.
Podczas gdy niektóre dzieci chętnie jedzą posiłki, niektóre nawet żonglowanie różnymi rzeczami nie działa. Czynniki, które sprawiają, że dziecko ma apetyt lub nie, mogą wynikać zarówno z przyczyn fizycznych, jak i psychologicznych. Specjalista ds. Zdrowia i Chorób Dziecka, członek Amerykańskiej Akademii Pediatrii dr. Hayriye Aygar„Jeśli rodzice narzekają na brak apetytu dziecka, należy to potraktować jako problem, zbadać i spróbować znaleźć rozwiązanie”. Kontynuuje: „Przede wszystkim należy zbadać, czy wzrost i rozwój dziecka są odpowiednie dla jego wieku. Następnie należy sprawdzić, czy występuje stan organiczny. Choroby takie jak anemia, pasożyty jelitowe, refluks żołądkowo-przełykowy, niedobór cynku, gorączka, infekcja ucha, infekcja dróg moczowych i dróg oddechowych, choroby metaboliczne powinny być zbadane przez pediatrę.
Problemy psychologiczne mogą również powodować anoreksję
Apetyt dzieci może się zmieniać w okresie wzrostu i ząbkowania. Jeśli problem fizyczny nie zostanie wykryty, warto pomyśleć, że występuje zaburzenie psychospołeczno-behawioralne. Negatywne emocje, takie jak smutek, zazdrość, niepokój i niezgoda w rodzinie, wpływają na jedzenie dziecka. Dr. Hayriye Aygar podkreśla kilka interesujących punktów dotyczących problemu z apetytem i mówi: „Dzieci z problemami żywieniowymi zwykle mają problemy ze snem. Czasami naprawienie jednego może rozwiązać drugi problem. Poczucie niezależności zaczyna się również u malucha, a inne czynności mogą być uparte w ubieraniu się, spaniu i jedzeniu, tak jak w łazience ”.
Sugestie dla dzieci bez apetytu
Dr. Hayriye Aygar kieruje do rodziców następujące sugestie:
• Obowiązkiem matki jest oferowanie dziecku różnorodnej zdrowej żywności. Jednak zaakceptuj to, za które z tych produktów i ile jesz dziecko odpowiada.
• Zaproponuj dziecku alternatywę w zakresie jedzenia, różnych smaków i zabawnie wyglądających potraw. Upewnij się, że posiłki są wolne od stresu i napięcia. Ale nie zamieniaj tego też w rozrywkę. Pamiętaj, że jeśli to nie jest rozrywka, odmówi jedzenia.
• Jedz z dzieckiem. Niech się karmi.
• Nie podawaj pokarmu stale, upewnij się, że jest ono karmione regularnie iw tym samym czasie. Nie podawaj zbyt dużej ilości płynu przed lub w trakcie posiłku, ponieważ napełni żołądek.
• Za każdym razem, gdy zaczynasz suplementować, podawaj jedną nową karmę przez określony czas. Upewnij się, że jedzą 8–10 razy, zanim zaczną jeść inne nowe pokarmy. Pamiętaj, że dzieci, które poznają wszystkie potrawy do pierwszego roku życia, będą mniej wybredne.
• Dzieci w wieku 2-3 lat wchodzą w okres niechęci do jedzenia nowych pokarmów. Zaakceptuj, że jest to okres tymczasowy.
• W żywieniu: „jeśli zjesz to warzywo, zjesz deser”. styl mowy często jest odwrotny i powoduje, że dziecko jeszcze bardziej nie lubi warzyw.
• Daj wystarczająco dużo czasu na jedzenie, ale nie więcej niż pół godziny.
• Dostarczaj rozwiązania tych problemów, ponieważ napięte otoczenie w domu, kłótnie, niezgody między rodzeństwem, zazdrość negatywnie wpłyną na ich apetyt.
• Nie jedz podczas oglądania telewizora.
• Poproś go, aby jadł z przyjaciółmi lub rodziną. Dawaj dobry przykład swojemu dziecku przy stole. Wyrób dobre nawyki żywieniowe z rodziną.
• Nie używaj jedzenia jako środka dyscypliny. Nie karz, kiedy nie je, doceniaj, kiedy to robi, ale nie nagradzaj. Jeśli dziecko czuje, że jego mama jest szczęśliwa, gdy je, a kiedy go nie ma, wykorzysta to jako atut. Należy przekazać wiadomość, że dziecko je dla własnego zdrowego rozwoju, a nie matce lub ojcu.